ارزیابی یکنواختی گزارشگری طرح های بازنشستگی در صورتهای مالی شرکت ها

حسابداری طرح های بازنشستگی موضوعی بحث برانگیز در حسابداری میباشد. نحوه انعکاس تعهدات طرح های بازنشستگی با مزایای معین در صورتهای مالی شرکتها با توجه به فقدان استاندارد حسابداری در ایران اهمیت زیادی دارد و بسیاری از استفاده کنندگان صورتهای مالی علاقه مندند که درک صحیحی از گزارشگری طرح های بازنشستگی داشته باشند. تعداد شرکتهای دارای این نوع طرح ها که در سالهای اخیر در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده اند، افزایش یافته است و لذا پیامدهای اقتصادی مربوط به اندازه گیری و انعکاس این تعهدات نیز مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر یکنواختی گزارشگری طرح های بازنشستگی در صورتهای مالی شرکتها و لزوم تدوین یک استاندارد جدید در این زمینه را بررسی میکند. جامعه و نمونه تحقیق شامل 9 شرکت و بانک است که طرح های بازنشستگی با مزایای معین داشته اند.قلمرو زمانی تحقیق، سال 1388 میباشد. همچنین از طریق پرسشنامه دیدگاه بعضی از صاحبنظران و دست اندرکاران تهیه و یا استفاده از صورتهای مالی جمع آوری شده است. از آزمون های دوجمله ای (نسبت) و کای دو و همچنین آزمون میانگین برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان میدهد که در گزارشگری طرح های بازنشستگی در صورتهای مالی کارفرما یکنواختی وجود ندارد و شرکتها از شناخت، بیشتر از افشا استفاده میکنند. با این وجود نارسایی هایی در نحوه شناخت و افشا وجود دارد. همچنین از دید استفاده کنندگان صورتهای مالی ارائه اطلاعات طرح های بازنشستگی سودمند است، بنابراین به اعتقاد آنها تدوین یک استاندارد جدید در این زمینه ضرورت دارد.